سیستم های اطفاء اتوماتیک حریق بر اساس NFPA

سیستم اطفاء خودکار حریق چیست؟

امروزه از سیستم های اعلام حریق به طور گسترده در ساختمان‌ها و اماکن مسکونی و اداری و صنعتی استفاده می‌شود، تا در مواقع بروز آتش سوزی به موقع به ساکنین ساختمان اطلاع داده شود. با این کار خسارت‌ های ناشی از حریق به حداقل می رسد و حتی الامکان از تلفات جانی جلوگیری می شود. با توجه به پیشرفت ‌های فناوری در سال‌های اخیر، این سیستم ها از نظر ساخت و عملکرد قطعات، بسیار متحول شده اند.

مخاطبان دوره سیستم اطفاء خودکار حریق

1- مدیران و کارشناسان صنایع

2- دانشجویان رشته های ایمنی، بهداشت و محیط زیست

سرفصل دوره سیستم اطفاء خودکار حریق

1- عوامل لازم جهت اطفاء حریق

     جهت اطفاء حریق حداقل یکی از عوامل زیر می بایستی صورت پذیرد:

• قطع گرما یا خنک سازی

آب یکی از عمومی ترین عوامل جهت خنک سازی حریق می باشد.

• قطع ماده سوختنی

قطع و جداسازی ماده سوختنی از محل حریق می تواند بسرعت باعث خاموش شدن حریق گردد.

• به حداقل رساندن اکسیژن به میزانی که اکسیژن کافی جهت ادامه حریق وجود نداشته باشد

سیستم های اطفاء حریق مانند CO2 و Inert Gas باعث به حداقل رساندن اکسیژن جهت ادامه حریق می باشند.

• مانع در ایجاد واکنش زنجیره ای سوخت

سیستم های اطفاء حریق مدرن مانند آیروسل با ایجاد اختلال در واکنش های زنجیره ای سوخت، باعث اطفاء حریق می‌گردند.

2- مواد اطفایی حریق

• هالوژن ها
• دی اکسید کربن
• آب (به صورت اسپری، جت و بخار )
• پودر های شیمیایی (در انواع مختلف)
• گازهای خنثی (هلیوم، نئون، آرگون و نیتروژن)

3- وسایل اطفایی حریق

     بطور کلی وسایل اطفای حریق را می توان به گروه های زیر دسته بندی کرد:

• وسایل دستی ثابت ( فایر باکس)

• خاموش کننده محتوی آب: این کپسول ها صرفا جهت خاموش کردن آتش های کوچک و موضعی کلاس A استفاده می شوند. معمولا دو سوم حجم را آب و یک سوم را هوای فشرده یا گاز نیتروژن تشکیل داده است.
• خاموش کننده محتوی پودر شیمیایی: این خاموش کننده ها در انواع قابل شارژ و یکبار مصرف در بازار عرضه می شود. خاموش کننده های پودری در مورد حریق‌های از نوع کلاس A,B,C استفاده می شود.
• خاموش کننده محتوی گاز دی اکسید کربن:  CO2این خاموش کننده محتوی دو سوم گاز CO2 تحت فشار به صورت مایع درآمده است و در سیلندر قرار دارد. به طور کلی دی اکسید کربن از طریق خنک کردن، پوشاندن حریق و کاهش اکسیژن سبب خاموش کردن آتش می شود.

• وسایل موتوری (ماشین های آتش نشانی)

انواع ماشین ها و اتوموبیل های آتش نشانی را شامل می شود.

• دستگاه های اطفای حریق اتوماتیک(اسپرینکلر)

• وسایل چرخدار (کپسول های اطفای حریق بزرگ)

گروه دیگری از خاموش کننده هاست که به علت مقدار مواد اطفایی بیشتر از ظرفیت نوع دستی و سنگینی دستگاه که فرد قادر به حمل آن نیست با چرخ طراحی شده است.

• وسایل دستی پرتابل (کپسول های اطفای حریق کوچک)

خاموش کننده های دستی برای استفاده در شرایط اضطراری با هدف اینکه بتوانند در مراحل اولیه شروع آتش سوزی از گسترش آن جلوگیری و آتش را اطفاء نمایند، ساخته شده اند. این خاموش کننده ها باید حداکثر 14 کیلو یا 14 لیتر مواد اطفایی داشته باشند تا یک نفر به راحتی آن را حمل کند. این وسایل معمولا در ارتفاع 1/5 متری از سطح زمین به دیوار نصب می گردند و باید در نزدیکی ورودی ها و خروجی های ساختمان نصب گردند.

4- سیستم های اطفای حریق اتوماتیک

     بطور کلی سیستم های اطفاء حریق اتوماتیک را می توان به پنج دسته زیر تقسیم کرد:

• سیستم اطفاء حریق اتوماتیک آبی
• سیستم اطفاء حریق اتوماتیک فوم
• سیستم اطفاء حریق اتوماتیک گازی
• سیستم اطفاء حریق اتوماتیک مه یا پودر آب
• سیستم اطفاء حریق اتوماتیک پودری (آیروسل)

5- تست، بازرسی و نگهداری سیستم های اطفای حریق اتوماتیک

• لوله‌ها و اتصالات بكاررفته بايد هر سال كنترل شده و در وضعيت مطلوبي باشند.
• تمامي فشارسنج‌ها بايستي ماهيانه بازديد شده تا وضعيت مناسب خود را حفظ و فشار تغذيه آب از شبكه را به‌طور دقیق نشان دهند.
• اسپرينكلرها مي‌بايست ساليانه مورد بازديد قرار گرفته و عاري از هرگونه خوردگي (زنگ زدگي)، رنگ، مواد خارجي و صدمه فيزيكي بوده باشند.
• اسپرينكلرهای مرغوب درصورت عدم وارد شدن صدمه احتمالي فيزيكي و ... تا 50 سال به خوبي كار خواهند كرد و نياز به تست ندارند. لكن بعد از آن مي‌بايست جايگزين شده و يا تست گردند.

جهت مشاهده سایر دوره ها کلیک نمایید